اثرات هگزامتیلن تترآمین بر ماکروفاژهای بافت ریه موش های صحرایی آلوده به دو دوز متفاوت از سولفورموستارد

اهداف: استنشاق سولفورموستارد باعث التهاب راه­ های هوایی و برونشیول ها می ­شود. ماکروفاژها سلول­ های فاگوسیتوزی هستند که در همه بافت ­های بدن پراکنده ­اند. اثر حفاظتی هگزامتیلن­ تترآمین بر سلول­ های ریه انسان در برابر سولفورموستارد و فسژن گزارش شده است. هدف این پژوهش، بررسی اثر هگزامتیلن تترآمین بر ماکروفاژهای ریه موش های آلوده به دو دوز متفاوت سولفورموستارد بود.   روش­ ها: 42 سر موش صحرایی نر به وزن 20 ± 200 گرم مورد استفاده قرار گرفت. موش ­ها به 8 گروه ns ، hmt ، hd1 ، hd2 ، pre1 ، pre2 ، post1 و post2 تقسیم شدند. گروه ­های hd1 ، pre1 و post1 محلول سولفورموستارد 5/0٪، hd2 ، pre2 و post2 محلول سولفورموستارد 25/0٪، گروه ns نرمال سالین (به صورت داخل تراشه­ ای) و گروه hmt این دارو را به میزان mg/kg 5/7 (به ­صورت داخل صفاقی) دریافت نمودند. 5 گروه hmt ، pre1 ، pre2 ، post1 و post2 به مدت 14 روز دارو دریافت کردند.   یافته ­ها: نتایج شمارش ماکروفاژها، افزایش معنی­ دار ماکروفاژها­ی گروه ­های hd در مقایسه با ns را نشان داد. به­ علاوه، ماکروفاژها در hd1 در مقایسه با hd2 افزایش معنی ­داری داشتند. ماکروفاژها در hd1 و pre1 نسبت به گروه hmt افزایش معنی­ داری داشتند. ماکروفاژها در گروه ­های pre و post نسبت به گروه ­های hd کاهش معنی ­داری داشتند. نتیجه ­گیری: هگزامتیلن ­تترآمین دارای اثرات محافظتی و درمانی بر بافت ریه در برابر سولفورموستارد است.